Το παιδί, εκδηλώνοντας πολλές φορές χαμηλή αυτοεκτίμηση, εστιάζει στο τι μπορεί να κάνει ο φίλος του, ο δι-πλανός του ή ο συμμαθητής του και όχι στο τι μπορεί το ίδιο να καταφέρει. Ο Πίπης της ιστορίας μας είναι ένα πο-ντικάκι που ήθελε να γίνει νυχτερίδα για να μπορεί να πετάει, όταν όμως ανακάλυψε τον νέο τρόπο ζωής που θα έπρεπε να ακολουθήσει για να αποχτήσει την ικανότητα αυτή, δεν ήταν διατεθειμένος -ή δεν μπορούσε από τη φύση του- να «πληρώσει» το βαρύ τίμημα. Για να ενισχύσουμε λοιπόν την αυτοεκτίμηση του παιδιού, πρέπει να το παροτρύνουμε να αναγνωρίσει τη μοναδικότητά του. Να σκεφτεί τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις ικανότητές του, ώστε να συνειδητοποιήσει ότι κανένας από εμάς δεν είναι καλύτερος ή χειρότερος από τον άλλον, είναι απλά διαφορετικός. Μήνυμα: «Χαίρομαι που είμαι εγώ! Χαίρομαι που είσαι εσύ! Όλοι είμαστε μοναδικοί!» Συναισθήματα: ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ * ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ
