– Κοίτα, μπαμπά, κοίτα!
– Τι συμβαίνει, κορίτσι μου; Δεν βλέπω τίποτα περίεργο.
– Δες το παιδάκι στο απέναντι πεζοδρόμιο.
Είναι ο Στέφανος, ο συμμαθητής μου.
– Ο κύριος που βαδίζει στο πλάι του είναι ο μπαμπάς του.
Μα είναι αλλιώτικος. Όχι σαν κι εσένα.
– Αλλιώτικος; Γιατί;
– Να… αυτός ο κύριος -όλα τα παιδιά το λένε- δεν είναι
o αληθινός μπαμπάς του.
Μια συναρπαστική ιστορία που καταδεικνύει πως γονιός δεν είναι απαραίτητα όποιος γεννά παιδιά,
αλλά εκείνος που συνειδητά ζει για τα παιδιά του.
